Para el niñ@ que hemos sido y sigue ahí. En algunos más escondid@ que en otros, pero no hay que olvidar que ahí está.
miércoles, 11 de junio de 2008
Rectes, curves, discontinues, paral.leles...
Podem dir no. O podem rectificar. Encara que costi. Un canvi total, per escandalós que sigui, és millor que un continuïsme castrador. I de vegades no cal arribar al canvi total. Traçar-se una nova línia deconducta. I seguir-la. Amb discreció i respecte pels altres, que s'esforcen a representar dignament el seu paper. Però amb tenacitat. "Que em senti viure!" com deia en un poema. Que em senti jo. Que nedi, contracorrent, és clar, com sempre. I potser com tothom.
No hay comentarios:
Publicar un comentario